تاریخ ایران

تاریخ ایران با تاریخ منطقه ای بزرگتر به نام ایران بزرگ در هم آمیخته است که از آناتولی، بسفر و مصر در غرب تا مرزهای هند باستان و سیر دریا در شرق امتداد دارد. قفقاز و خلیج فارس در شمال و خلیج فارس در جنوب.

تاریخچه ای که دانشمندان ایرانی با همکاری دانشمندان ایرانی از دیگر کشورهای جهان خواهند نوشت، قطعا تاریخ تمدن و فرهنگ بشری خواهد بود و نه تاریخی منحصر به بیان نظامی و سیاسی. اگر این نکته را به صراحت مطرح کنیم، به این دلیل است که ما هیچ چیز در مورد این موضوع برای فرهنگ و تمدن خود احساس نمی کنیم یکی از آن پیروزی‌هایی که در تاریخ و توسعه تمدن و فرهنگ بشری، پیشرفت علم، هنر، تمدن و معنا به دست آورده‌ایم، مردان و زنانی هستند که مشعل دانش و فرهنگ را هزاران سال بر ضد خود حمل کرده‌اند حوادث آتشینی که آن را برای نسل های دیگر روشن تر و آتشین تر کرده است.

محمدرضا پهلوی [1]

«حمله ایران به اسکندر از همان ابتدا دارای ویژگی آمیختگی اجزای تشکیل دهنده آن با عناصر خارجی و عدم تأثیرگذاری بر توانایی و ظرفیت ایرانیان در عرصه تحول است. این راهی برای گسترش عقاید و آموزه های مسیحیت با ریشه های سامی آن بود. سپس فرهنگ ایرانی نیز شکوفایی جهانی اسلام را گسترش داد (ریشه سامی [2]). برای آشنایی بیشتر با تاریخ ایران به سایت دستی بر ایران مراجعه نمایید.

لوئیس ماسینیون

سرزمین مادری ما ایران در شش هزار سال گذشته یک مرکز فرهنگی تاثیرگذار در منطقه و جهان بوده است. ایرانیان طعم تلخ تقسیم زمین های گسترده را برای همیشه در حافظه تاریخی خود خواهند داشت. در طول دویست سال گذشته سرزمین های زیادی از ایران گرفته شده است، اما اکنون در عصری زندگی می کنیم که فرهنگ ایرانی در آن متمرکز شده است. تاریخ و هویت بیشتر از همیشه.

داریوش فرهود (3 آوریل 2016 / 28 آوریل 1395)

ایرانی ها به خصوص تهرانی ها فکر می کنند ایران امروز قعر دنیاست و تهران ایران است. این تصور اشتباه است. تهران ایران نیست، بالای این ایران ایران فرهنگی هست. مرزهای کنونی ایران قدمتی صدها ساله دارد. فرهنگ ایرانی به این معنا که متعلق به ماست، مجموعه ای است که در طول زمان می تواند رشد کند و کوچک شود. جهان ایران ممکن است در بستری غیر ایرانی وجود داشته باشد. مثلاً در قرن شانزدهم میلادی - قرن دهم هجری - ایران یکی از مراکز بزرگ جهان محسوب می شد، اما در ایران نبود.

شهریار عادل (9 ژوئن 2015/1 جولای 2015) [4]

وی افزود: باید روشن کنیم که ایران در چارچوب مرزی فعلی یک چیز است، ایران در بعد فرهنگی، یعنی «جهان ایرانی» و تداوم فرهنگی و تاریخی آن چیز دیگری است. این «جهان ایرانی» لزوماً با ایران «داخلی» و «خارجی» سازگاری ندارد و ایران مدرن نیز بخشی از «ایران فرهنگی» است که برای ایرانیان باید به «دنیوی» تعبیر شود. عادت ندارم به این مسائل فکر کنم."

«اگر داستان ندارید، هویت ندارید. این سیاست مورد استفاده قدرت های استعماری قرار گرفت و آنها سعی کردند ملت هایی مانند ما را تاریخ زدایی کنند. یکی از تلاش های آنها این بود که ارتباط نسل جوان ما را با گذشته قطع کنند. زمانی که ملتی از گذشته خود جدا می شود، به موجودی هوایی قابل دستکاری تبدیل می شود.»

فتح الله مژتابای[5]

اگر ملتی تاریخ نداشته باشد، یک ملت نیست و حق ندارد در دنیا وجود داشته باشد، آمریکا که 500 سال از کشفش می گذرد، دائماً می خواهد برای خود تاریخ بسازد تاریخ انگلستان."

فتح الله مجتبایی[6]

هر ملتی می خواهد در این دنیا زندگی کند، باید تاریخ داشته باشد، اگر می خواهیم هویت داشته باشیم، باید تاریخ داشته باشیم و جوانان را از آن آگاه کنیم.»